«Ο άναρχος, άρχεται. Ο άσαρκος Λόγος, σαρκώνεται. Ταπεινώνει αταπεινώτως, το αταπείνωτο ύψος του και συγκαταβαίνει με τρόπο άφραστο και ακατάληπτο. Ενώ είναι τέλειος Θεός, γίνεται τέλειος άνθρωπος και πραγματώνει το μέγιστο μυστηριακό και σωτήριο έργο όλων των αιώνων. Διότι τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο από το να γίνει ο Θεός άνθρωπος.»
Άγιος Ιωάννης,
ο Πρεσβύτερος της Δαμασκού
http://www.psyche.gr/gennisi.htm
Αυτό είναι, αδελφοί μου αγαπητοί, το μεδούλι του μυστηρίου που η Εκκλησία, ως Σύναξις του Σώματος (που προσέλαβε ο Ιησούς) του Χριστού σήμερα ΒΙΩΝΕΙ…αυτό ζούμε όσοι αύριο νωρίς ή αργά, προετοιμασμένοι ή απροετοίμαστοι, με ταπεινή διάθεση ή με αδιάφορο βλέμμα θα δούμε να επιτελείται η θεία Λειτουργία επί τη εορτή της Θεο – (Εν)σαρκώσεως…(χαρά θα είναι όλοι να μετέχουμε του μυστηρίου τούτου)!
Ο άναρχος Θεός λαβαίνει αρχή σωματική και γίνεται άνθρωπος κατά πάντα όμοιος μας, χωρίς αμαρτία, ο Λόγος του Θεού «σαρξ εγένετο» και «εσκήνωσε» ανάμεσα μας…
Διάλεξε Μητέρα Παρθένο, την Θεοτόκον, που έγινε το ευρύχωρο του Λόγου σκήνωμα, για να μας δείξει ότι μέσω Αυτής σαρκώθηκε και εκ Πνεύματος αγίου και καταφάσκει κάθε ανθρώπινη διάσταση!
Διάλεξε από ανθρώπινη κατοικία ένα ευτελές Σπήλαιο, για να μην νομίσει κανείς ότι εσαρκώθη για να διακονηθεί αλλά για να διακονήσει…ήλθε για να μας σώσει και όχι για να γευθεί τα ανθρώπινα επίκαιρα και φθαρτά μεγαλεία…αλλά για να γευθεί πικρή υποδοχή από τους ανθρώπους που ασπλάχνως και ανοικείως τον υπεδέχθησαν!
Διάλεξε την φάτνη σαν επίγειο κρεββάτι διότι ήθελε ζεστασιά και θαλπωρή έστω και μη αρμόζουσα με το μεγαλείο του…αφού ήλθε ο Θεός επί γης σωματικώς και εβίωσε ταπεινώς το μέγα μυστήριο της Σαρκώσεως!
Τίποτε δεν θύμιζε Βασιλιά διότι ήθελε να έχει σχέση πραγματική με τους ανθρώπους…τίποτε δεν θύμιζε Άρχοντα διότι δεν ήλθε σαν άρχοντας ήλθε σαν άνθρωπος…με ζεστασιά και ανθρωπιά περισσή και έσωσε εμάς από την απάτη του παρόντος κόσμου!
Ας γεννηθεί στην καρδιά μας ο μικρός Χριστός και ας δεχθεί το θείον Βρέφος την φάτνη μας και ας κατοικήσει εν αυτή και επ’ αυτής την αιώνια κατοικία του!
Δεν υπάρχει όμως κάτι μεγαλύτερο στην ανθρώπινη ιστορία από τη σάρκωση του Θεού Λόγου…αυτό είναι και το διαφορετικό του Κυρίου μας διότι αντί να έρχεται δυναμικά και ετσιθελικά, έρχεται ταπεινά και ήρεμα ανάμεσα μας σώζει δε εμάς από κάθε έννοια εγκλωβισμού στην αμαρτία και τις συνέπειες της.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!
Άγιος Ιωάννης,
ο Πρεσβύτερος της Δαμασκού
http://www.psyche.gr/gennisi.htm
Αυτό είναι, αδελφοί μου αγαπητοί, το μεδούλι του μυστηρίου που η Εκκλησία, ως Σύναξις του Σώματος (που προσέλαβε ο Ιησούς) του Χριστού σήμερα ΒΙΩΝΕΙ…αυτό ζούμε όσοι αύριο νωρίς ή αργά, προετοιμασμένοι ή απροετοίμαστοι, με ταπεινή διάθεση ή με αδιάφορο βλέμμα θα δούμε να επιτελείται η θεία Λειτουργία επί τη εορτή της Θεο – (Εν)σαρκώσεως…(χαρά θα είναι όλοι να μετέχουμε του μυστηρίου τούτου)!
Ο άναρχος Θεός λαβαίνει αρχή σωματική και γίνεται άνθρωπος κατά πάντα όμοιος μας, χωρίς αμαρτία, ο Λόγος του Θεού «σαρξ εγένετο» και «εσκήνωσε» ανάμεσα μας…
Διάλεξε Μητέρα Παρθένο, την Θεοτόκον, που έγινε το ευρύχωρο του Λόγου σκήνωμα, για να μας δείξει ότι μέσω Αυτής σαρκώθηκε και εκ Πνεύματος αγίου και καταφάσκει κάθε ανθρώπινη διάσταση!
Διάλεξε από ανθρώπινη κατοικία ένα ευτελές Σπήλαιο, για να μην νομίσει κανείς ότι εσαρκώθη για να διακονηθεί αλλά για να διακονήσει…ήλθε για να μας σώσει και όχι για να γευθεί τα ανθρώπινα επίκαιρα και φθαρτά μεγαλεία…αλλά για να γευθεί πικρή υποδοχή από τους ανθρώπους που ασπλάχνως και ανοικείως τον υπεδέχθησαν!
Διάλεξε την φάτνη σαν επίγειο κρεββάτι διότι ήθελε ζεστασιά και θαλπωρή έστω και μη αρμόζουσα με το μεγαλείο του…αφού ήλθε ο Θεός επί γης σωματικώς και εβίωσε ταπεινώς το μέγα μυστήριο της Σαρκώσεως!
Τίποτε δεν θύμιζε Βασιλιά διότι ήθελε να έχει σχέση πραγματική με τους ανθρώπους…τίποτε δεν θύμιζε Άρχοντα διότι δεν ήλθε σαν άρχοντας ήλθε σαν άνθρωπος…με ζεστασιά και ανθρωπιά περισσή και έσωσε εμάς από την απάτη του παρόντος κόσμου!
Ας γεννηθεί στην καρδιά μας ο μικρός Χριστός και ας δεχθεί το θείον Βρέφος την φάτνη μας και ας κατοικήσει εν αυτή και επ’ αυτής την αιώνια κατοικία του!
Δεν υπάρχει όμως κάτι μεγαλύτερο στην ανθρώπινη ιστορία από τη σάρκωση του Θεού Λόγου…αυτό είναι και το διαφορετικό του Κυρίου μας διότι αντί να έρχεται δυναμικά και ετσιθελικά, έρχεται ταπεινά και ήρεμα ανάμεσα μας σώζει δε εμάς από κάθε έννοια εγκλωβισμού στην αμαρτία και τις συνέπειες της.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!
Modern Father
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου